Wypożyczalnia samochodów Złotoryja

Wypożyczalnia Samochodów Vivacar spełni życzenie komfortowej jazdy samochodem po Złotoryi!

Na specjalne życzenie naszych klientów podstawimy samochód do Złotoryi!

Posiadamy nowoczesne, bogato wyposażone samochody osobowe, dostawcze oraz busy. Ponadto Vivacar świadczy usługi związane z pomocą drogową, wynajmem auta z kierowcą czy też podstawieniu pojazdu w wybrane przez klienta miejsce - to wszystko w niskich cenach!

Wypożyczalnia Samochodów Złotoryja Vivacar gorąco zaprasza do zapoznania się z pełną ofertą!

SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI - ZADZWOŃ ! 602 137 237

Złotoryja – miasto położone w województwie dolnośląskim, nad rzeką Kaczawą, na Pogórzu Kaczawskim.

Od VIII do X wieku w okolicach dzisiejszej Złotoryi mieszkali przedstawiciele plemienia Trzebowian. Pod koniec XII wieku osiedlili się w tym miejscu niemieccy górnicy w celu wydobywania złota.

W 1211 roku Złotoryja otrzymała prawa miejskie nadane przez księcia Henryka I Brodatego. Jest to najstarsza udokumentowana lokacja na ziemiach polskich na prawie magdeburskim, co czyni Złotoryję najstarszym miastem w Polsce.

W 1241 roku kilkuset górników wzięło udział w bitwie z Mongołami pod Legnicą, większość z nich poległa.

W 1290 roku miasto otrzymało prawo mili, był to również ośrodek handlu, soli i sukna i browarnictwa. W 1328 roku Złotoryja wraz z resztą księstwa legnickiego stała się lennem Czech.

Najazdy husytów w XV wieku zmusiły miasto do budowy murów obronnych. Znaczne ich fragmenty wraz z Basztą Kowalską zachowały się do dziś.

Na początku XVI wieku powstała miejscowa szkoła, której twórcą był Hieronim Wildenberg, zwany Aurimontanusem. Najlepszy okres związany był z Walentynem Trozendorfem, który był rektorem Złotoryjskiego gimnazjum w latach 1525-1556.

W 1526 roku Złotoryja wraz z Księstwem Legnickim przeszła pod panowanie Habsburgów.

W 1608 miasto nawiedziła powódź w której zginęło około 50 osób, a w 1613 roku pożar strawił 571 domów. Złotoryi nie oszczędziła również wojna trzydziestoletnia. Na skutek tych wydarzeń w XVII wieku miasto straciło na znaczeniu, a w 1675 roku po śmierci ostatniego władcy z dynastii Piastów – Jerzego Wilhelma, Złotoryja przeszła pod bezpośrednie panowanie Habsburgów. W 1742 roku miasto wraz z większością Śląska po trzech wojnach śląskich z Austrią zostało zdobyte przez Prusy. 23 sierpnia 1813 roku odbyła się bitwa pomiędzy wojskami Napoleona a oddziałami prusko-rosyjskimi. 26 sierpnia 1813 roku cofająca się napoleońska Armia Bobru marszałka Macdonalda przegrała bitwę pod Złotoryją z wojskami pruskimi, dowodzonymi przez feldmarszałka Gebharda von B lü chera.

Pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku zbudowano linie kolejowe:

15 października 1884 roku otwarto jednotorową linię do Legnicy (dłu. 21,3 km)
16 września 1895 roku otwarto jednotorową linię przez Jerzmanice do Świerzawy (14,9 km)
15 września 1906 roku otwarto jednotorową linię do Chojnowa (21,6 km)

Pierwszy telegraf pojawił się w Złotoryi w 1862, a pierwszy telefon podłączono w 1900 roku. W latach dwudziestych XX wieku próbowano ponownie wydobywać złoto, lecz bez powodzenia. 13 lutego 1945 roku Złotoryję zajęły wojska radzieckie I Frontu Ukraińskiego dowodzone przez marszałka Iwana Koniewa, miasto stało się częścią Polski. Do roku 1949 dotychczasowi mieszkańcy zostali wysiedleni do Niemiec.

W 1945 roku utworzono powiat złotoryjski, w którego skład weszły Chojnów, Świerzawa i Złotoryja oraz 6 gmin: Krzywa, Nowy Kościół, Pielgrzymka, Rząśnik, Strupice i Zagrodno. W pobliskim Wilkowie i Nowym Kościele otwarto kopalnie rud miedzi (tzw. stare zagłębie), które zamknięto w latach 70-tych, z powodu odkrycia znacznie większych, choć uboższych złóż w okolicach Lubina. Powstały również inne zakłady przemysłowe – fabryka obuwia, kopalnie bazaltu, fabryka bombek choinkowych.

W mieście funkcjonują zakłady przemysłu mineralnego, szklarskiego, budowlanego i skórzanego. W Złotoryi została utworzona podstrefa Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Do dziś pamięta się w mieście o górniczych tradycjach bowiem co roku odbywają się w Złotoryi Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w Płukaniu Złota. Nad cięgle żywą tradycją górnictwa złota w mieście, sprawuje pieczę Polskie Bractwo Kopaczy Złota.

Złotoryja to miasto, które przepełnione jest interesującymi miejscami:

starówka
kościół pomocniczy pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, z 1230 r.,
kościół cmentarny pw. św. Mikołaja z XIV-XIX w., zlokalizowany na wzgórzu, gdzie na przełomie XII i XIII wieku powstała osada górników złota. Kościół posiada XIV-wieczny portal z motywem roślinnym.
Zespół klasztorny franciszkanów pochodzący z XV wieku, kościół obecnie jest to par. pw. św. Jadwigi. Świątynia z barokowym wystrojem fasady i wnętrza.
Fragmenty murów obronnych z XIV i XVI wieku.
Brama Górna nazywana Basztą Kowalską z XIV wieku, gotycki hełm został zniszczony podczas wojen napoleońskich.
Katownia pochodząca z XVIII wieku znajdująca się na ulicy Zaułek
zajazd, hotel z 1623 r. - Rynek 5
Młyn wraz z częścią mieszkalną pochodzący z połowy XVII w.
Wieża wodociągowa datowana na pierwszą połowę XVIII wieku.
Cmentarz żydowski
Fontanna Delfina
Fontanna Górników
Kopalnia Złota „Aurelia” - nieczynna kopalnia, położona na zboczach Góry Świętego Mikołaja (220 m.n.p.m.). Kopalnia powstała w 1660 roku jako ok. stu metrowa sztolnia, wydrążona w celu poszukiwania rud miedzi. W trakcie eksploatacji wydobyto nieznaczne ilości miedzi i srebra, brak informacji o skali wydobycia złota.
Muzeum Złota – powstało w 1978 roku. Większość zbiorów pochodzi ze zbiorów Leopolda Schmeterlinga.
Rezerwat Przyrody Wilcza Góra (Wilkołak) – bazaltowy szczyto wysokości 367 m.n.p.m. na Pogórzu Kaczawskim pomiędzy miastami Złotoryja, Jerzmanice a wsią Wilków. Jest to nek, który jest pozostałością wulkanu. Rezerwat utworzono w 1959 roku poza unikatowymi formami geologicznymi, znajduje się ciekawa roślinność. W szczelinach wietrzejących bazaltów rosną paprocie szczelinowe – paprotka zwyczajna, skalna, murowa i północna. Ponadto rosną tu również: orlica pospolita, nerecznica samcza, wietlica samicza, paprotnica krucha oraz cienistka Roberta.